Tagarchief: debuteren

Hoe is jouw opdikkingsfactor vandaag?

De afgelopen dagen was de tijd van de praktische zaken van het uitgeven van drukwerk. Vrijdag werden de laatste tekstcorrecties afgerond en overlegd over de kleur van het papier: net als bij muurverf heb je veel meer soorten wit dan je zou denken. Gisteren kreeg ik nog een grote schrik over de verzendkosten: het gewicht dreigde over de 500 gram te gaan en daarmee in een duurdere tariefgroep te komen. Maar vooral de dikte leek helemaal fout te lopen: als het boek en de verpakking dikker zijn dan 32 mm dan kan het niet meer als brief worden verzonden. Het moet dan als pakket worden verstuurd, waardoor de kosten van 2,50 naar 6,75 gaan! Alternatieven waren papier met een lagere opdikkingsfactor (Heb jij na zwaar tafelen ook wel eens last van een te hoge opdikkingsfactor?) of een andere papiersoort. Dit laatste zou de productiekosten serieus duurder maken.

Nou ja, een storm in een glas water: na nog eens meten en rekenen blijkt het gewicht en rugdikte binnen de marges te blijven. De vormgever bracht de ISO-proef van het omslag langs en dat zag er prachtig uit. Ik was namelijk ongerust dat de omslagfoto te licht zou worden, maar dat bleek te liggen aan een afwijking van de laserprinter. Een ISO-print wordt gemaakt op een geijkte laserprinter en hoewel het nog steeds geen drukwerk is, wijkt het hier veel minder vanaf. Het laatste bericht over de levertijd is dat het woensdag 25 april wordt.

Vrijdag de 13e … toch niet

Misschien moet ik opgelucht zijn: vrijdag 13 april halen we niet als opleverdatum van In de Tusschentijd. Geen rampen, maar gewoon te krap gepland. Het wordt nu in de week van maandag 23 april. Morgen krijg ik waarschijnlijk een nieuwe opmaak, waarin mijn correcties van vandaag zijn verwerkt. Morgen of overmorgen gaat hij dan naar de drukker. Wat er dan nog verkeerd in staat, staat er duizend keer verkeerd in, de hele eerste oplage namelijk. Je hebt dingen waar je vantevoren grondig over moet nadenken en er zijn dingen waar je dat vooral niet bij moet doen. Zelf een boek uitgeven is iets van de laatste soort. Ik ben een keer helemaal uit het veld geslagen uit Selexyz thuisgekomen: zoveel boeken, wat heb ik daaraan toe te voegen. Wie zit er op mij te wachten? Zeven jaar in je eentje doorgaan met zoiets volstrekt nutteloos als een roman, het is me wat. Lucebert zei het al: Alles van waarde is weerloos. Ik vat dat op als dat het zijn waarde aan niets anders kan ontlenen dan aan zichzelf … net als mijn boek. Dat bedoel ik met nutteloos. Er zijn twee manieren om dat vol te houden: koester je illusie dat de hele wereld op je zit te wachten, of doe het om wat het voor jezelf waard is. Ook al ben ik best wel eens blij met wat ik heb geproduceerd, probeer ik het bij de tweede benadering te houden.

Volgende keer meer over eBoeken.

De eerste keer doet altijd zeer

Ben ik nu schrijver? Het manuscript van mijn eerste roman is af en ik heb het naar de drukker gestuurd. Binnen drie weken kun je het gedrukte boek op mijn website kopen en de eBook versie bij Apple Bookstore. Maar ben ik dan schrijver? Ze zeggen dat je pas schrijver bent als je een contract bij een uitgever hebt. Uitgevers zeggen dat. Nou ja, laten we afspreken dat ik gewoon mooie dingen schrijf en dat jij dat op mijn site of in de Bookstore komt kopen. Niet makkelijk, hoor, zo’n eerste keer. Dat doet best zeer. En dan ook nog een eerste blog.

En nu is hij af, mijn roman. Tussen alle drukte door heb ik er de afgelopen zeven jaar hard aan gewerkt. Drie keer raden waar het over gaat: over tijd. Wat mij bezig houdt is welke plek wij in ons leven geven aan tijd. We hebben het er maar druk mee. Een paar eeuwen terug had je het nauwelijks over tijd, nu doen we niet anders. Dat mechanisme achter tijd, daar ben ik in geïnteresseerd. Waarom zijn we er zo veel mee bezig? En kan het niet anders, want het is tenslotte geen natuurkracht, we doen het zelf. De titel van mijn roman is In de Tusschentijd. Voor de duidelijkheid: het is een roman en geen wetenschappelijk artikel of politiek pamflet. En een behoorlijk fantastische roman ook, maar geen ‘Fantasy’, want er zitten geen engeltjes in. Je kunt er iets in zien van het magisch realisme van Borges, of de verhalen van Umberto Eco over tijd. Maar ook van filmen als ‘Eternal sunshine of the spotless mind’, ‘Time Bandits’ en ‘Back to the future’. Maar uitgebreid onderzoek naar tijd in de kunsten heb ik eerlijk gezegd nog niet gedaan. Geen tijd.

Op de vrijdag na Pasen – vrijdag 13 april … ik heb mezelf verteld dat ik niet bijgelovig ben – wordt het drukwerk afgeleverd. Ik heb m.a.w. minder dan drie weken om de start van het publiceren van In de Tusschentijd te organiseren. Daar heb ik uiteraard over nagedacht, maar ik zal ook nog veel al doende moeten ontdekken. Een van die ‘leuke’ ontdekkingen was bijvoorbeeld dat je op dit moment nog geen Nederlandstalige publicaties als eBook via amazon.com kunt aanbieden. Da’s nou jammer, want amazon.com had ik nu juist als belangrijk verkoopkanaal op het oog.

In deze blog zal ik je op de hoogte houden van wat ik doe en tegenkom bij mijn pogingen om mijn werk te publiceren. Naast deze blog onderhoud ik een website, hansverster.nl. Dat is de plek waar je mijn gedrukte publicaties kunt kopen en artikelen en achtergrondinformatie kunt lezen. Je kunt er bijvoorbeeld al een fragment van mijn verhaal lezen. Verder is het daar overigens nu nog een kale boel, maar daar ga ik snel verandering in brengen. Ik hou je op de hoogte.

Komende week ga ik mij storten op een boekpresentatie – wat zou een geslaagd idee zijn en wanneer – en op het publiceren van ‘In de Tusschentijd’ als eBook in Apple Bookstore.